Happy New Year!!!

Vanuit Zuid Amerika willen wij jullie allemaal nog het beste wensen voor het nieuwe jaar 2009!

Helaas is ons bezoek alweer naar huis wat is de afgelopen maand ontzettend snel gegaan. Natuurlijk hebben Frank en Juul wel nog een leuk verhaal achtergelaten over de gebeurtenissen van de afgelopen 2 weken.....

*Juliette
Eerst nog even terugkomen op Valparaiso. Zoals gepland hebben we een heerlijke stranddag gehad, op 't strand in Vina del Mar. Alleen werd deze relaxte dag aan het eind wat verstoord...Verschillende gedachten gingen door ons hoofd: 'ben ik dronken', ' ik voel me ineens trillerig op mijn benen', ' er loopt wel een heel zware man voorbij'. Maar niets van dat alles was waar. Wat bleek, we hadden te maken met een heuse aardbeving! En een uurtje later volgde de tweede... Nu is 't niet zo spectaculair als het klinkt, het schijnt namelijk regelmatig daar voor te komen. Maar 't was toch wel even spannend! In Steyl gebeurt dat niet dagelijks, zeg maar...
Na de beving en Valparaiso dus, was San Pedro de Atacama de volgende plaats van bestemming. Een busrit [coche cama, oftewel: de 'slaapbus'] van 26 uur bracht ons naar dit kleine woestijndorpje, in het noorden van Chili.
We zijn met een bustourtje de Atacama woestijn ingegaan, waar we verschillende stops hebben gemaakt: geweldig uitzicht vanaf hoge bergen, een kleine trekking gemaakt en bergen horen 'zingen'. Uiteindelijk zijn we vanaf een berg de sunset gaan bekijken in een vallei, wat deed denken aan het maanlandschap. Vandaar ook de naam: ' valle de la luna', maanvallei.
Terug van dit tochtje zijn we gezellig gaan uit eten en hebben de 'meisjes' Frank verrast met een mooie cowboyhoed! Als enige man in het gezelschap wilden we hem toch graag wat geven. En aangezien de volgende dag een stoere trip op de planning stond, waar deze hoed niet zou misstaan (en omdat hij er zelf maar over bleef praten, hoe leuk het zou zijn dat....) hebben we deze aan hem overhandigd.
Na het eten hebben we nog een paar ######### gedronken in een plaatselijk knus kroegje, rondom de vuurkorf (en hebben we allemaal nog geschitterd met de cowboyhoed...!). Toen was 't toch echt tijd om wat slaap te krijgen, aangezien de volgende ochtend vroeg, de reis verder zou gaan richting Bolivia...!

*Frank
Om half 8 werden we bij het hostel opgehaald en na 1,5 uur bussen kwamen we aan bij de Boliviaanse grenspost. We zaten inmiddels op 4000 meter hoogte en dat was te merken ook, iedereen had last van hoogteziekte. Nadat we onze tassen op de Jeep hadden gegooid (wat bij op deze hoogte voelden alsof je een marathon gelopen had) konden we vertrekken.

De eerste dag hebben we een aantal stops gemaakt bij geisers, meren met Flamingo’s en een of andere warm water bron waar gebadderd kon worden. We kwamen al rond 15:00 uur aan in het hostel waar we onze eerste nacht zouden doorbrengen. Het vrouwtje in het boekingskantoor waarschuwde ons dat de accommodaties REALLY BASIC waren, dus we waren op het ergste voorbereid. Het was echter top, ok er was geen douche, maar ja…. We hadden wel een echt Boliviaans vrouwtje dat de lekkerste aardappelpuree, knakworsten en spaghetti ooit voor ons gekookt heeft! Misschien een beetje overdreven, maar het was goed. Tijdens het diner kwamen de kids nog even hun panfluit, trommel en gitaarkunsten vertonen: een muziekschool was er niet midden in de woestijn…. Toen maar op tijd naar bed, om een beetje bij te komen van de hoogte. We zijn tot 4800 meter geweest, en dat merk je toch wel.

De volgende dag moesten we 10 uur rijden en hadden we maar weinig stops, vergeleken met de dag ervoor. Maar ja, we moesten natuurlijk wel naar het uiteindelijke doel: de zoutvlaktes van Uyuni (de grootste ter wereld). Tegen de avond kwamen we aan in het zout hotel, ja ja een hotel helemaal gebouwd van zout. Ook in het zouthotel stond er weer een traditioneel Boliviaans vrouwtje geheel tot onze beschikking. Op het menu stond een aanverwante van de lama. Ik weet niet meer hoe ie heet maar het is zeg maar een lama zonder de dikke vacht. Prima te eten maar erg droog… Na nog even gezellig geborreld te hebben met onze Franse Braziliaanse, Noorse en Nederlandse vrienden en onze Duitse vijand was de dag weer voorbij.

Dag 3, de zoutvlaktes over naar Uyuni. Na de nodige fotostop en het bezoek aan het cactus “eiland” wat midden in de zoutvlakte ligt, werden we keurig om 14:00 uur in Uyuni gedropt. Op naar het station, want we moesten op de een of andere manier weer in Argentinië zien te komen waar we in Salta kerst zouden vieren. Er waren 3 mensen voor ons, wat 45 minuten wachten betekend. Toen we aan de beurt waren werd duidelijk waarom: de treinkaartjes werden met de hand geschreven. Na een minuut of 20 schrijven waren we de trotse bezitters van een kaartje Uyuni – Villazon in de Superior classe.

Uiteindelijk bleek dit gewoon een stoel te zijn, maar voor aankomst in Villazon de volgende ochtend werden wij als Superior reizigers in de restauratiewagon getrakteerd op een ontbijtje, inclusief roerei! Na een half uurtje lopen kwamen we bij de grensovergang Bolivia – Argentinië aan: lange rijen, veel papieren. Gelukkig werden de toeristen voorgetrokken en hadden we binnen een mum van tijd onze stempel. Op naar de volgende rij, op naar Argentinië

*Maaike
Gelukkig mochten we deze keer ook weer zonder enige problemen het land Argentinië in. Het bleek alleen nog een behoorlijke uitdaging te zijn om een bus naar Salta te krijgen waar we volgens onze strakke planning kerstavond wilden vieren.

Helaas werkte voor de eerste keer tijdens onze trip de busmaatschappij en de medewerkers niet zo mee, zodat we een paar uur in het grensplaatsje moesten wachten. Vervolgens bleek dat we ook nog over moesten stappen en daar weer 2 uur op de volgende aansluiting moesten wachten. Dit was niet volgens plan! We hadden ineens het idee om maar eens een taxi te scoren voor de laatste 1,5 uur die we eigenlijk nog met de bus zouden moeten afleggen. Na wat geinformeerd te hebben bleek dat een taxi 200 pesos was( 40 euro met 4 personen 1,5 uur rijden niet zo duur dus…..). Je kunt je voorstellen dat je met 4 personen, 4 backpacks, 4 dagrugzakken, 1 F&B back en een chauffeur van lekker GROOT formaat niet geheel comfortabel zit. Maar alles was beter dan kerstavond op een verpauperd busstation doorbrengen….

Tijdens de taxirit werden we nog even door de politie aangehouden. Onze GROTE vriend de taxichauffeur vroeg ons te liegen over onze prijsafspraak tegen de politie. Dus ik met een stalen gezicht op kerstavond tegen een ambtenaar in functie gezegd dat de rit maar 100 peso kostte……hmmmmmmm 100 peso is de helft van wat wij werkelijk moesten betalen!

Natuurlijk heeft Steef bij aankomst in Salta haar onderhandelingskunsten in de strijd gegooid, dit leugentje tegen de politie zorgde dat we uiteindelijk maar 150 peso betaalden……listo en feliz navidad!!! Tot grote ergernis van de taxichauffeur……


Om 23:00 uur zaten we dan ook helemaal fris en fruitig ( Frank had zich zelfs voor deze speciale avond na 3 weken geschoren) op de Balcarce calle in Salta. Helaas bleek de kok er op dat tijdstip wat minder zin in te hebben wat te zien was aan de verlepte friet, de doorgeschroeide biefstuk en de koude wokgroenten. Gelukkig maakte de heerlijke champagne met perzikken smaak veel goed, met name voor Juliette. Na dit minder smakelijke maar gezellig diner zijn we nog wat biertjes gaan drinken en en hebben we nog staan swingen in een Argentijnse discotheek op spaanstalige muziek.

De volgende dag hebben we ons voor een aantal dagen opgesplitst. Frank en ik hadden een bus naar de Iguazu falls en Steef en Juul naar Rosario. De busreis was er weer eens een van 24 uur. Gelukkig hadden we kerstnacht nog tot lekker laat doorgetrokken dus we konden goed slapen in de bus. Toen we aankwamen in Iguazu was het tropisch heet en hebben we lekker gerelaxed bij het zwembad. Het was fijn om even een paar dagen op dezelfde plek te kunnen zijn na de heftige tripjes van de afgelopen weken. We zijn een dag naar de Argentijnse en een dag naar de Braziliaanse kant geweest. De watervallen blijven toch echt ontzettend mooi om te zien. In het hostel hebben we nog wat Mexicanen met grote verhalen leren kennen waar we nog een gezellige avond en een really great diner mee hebben gehad. Na 3 dagen ontspannen hebben we een binnenlandse vlucht naar Buenos Aires genomen waar we Juliette en Steef weer zouden treffen. In Buenos Aires hebben we door de stad gewandeld, in parkjes gehangen, lekker gegeten en gedronken. Helaas was het toen alweer tijd op de 31e om Frank op het vliegtuig terug naar Nederland te zetten. Na een klein drama op het vliegveld ben ik terug gegaan naar het hostel waar Steef en Juul klaar stonden met heerlijke hapjes en wijn om samen nieuwjaar te vieren.

*Steef
Na de heftige kerstavond in Salta en het emotionele afscheid van Maaike en Frank, zijn Juliette en ik Salta eens gaan verkennen bij daglicht. We hebben lekker door de leuke straatjes geslenterd en (nogmaals) de berg in Salta beklommen om te genieten van het mooie uitzicht.
Voor ons werd het toen ook weer tijd om richting het busstation te gaan en verder te reizen naar Rosario.

Volgens de Lonely Planet is Rosario een van de beste steden in Argentinïe...dat beloofde dus wel wat. Onze 1e indruk van de stad viel dan ook een beetje tegen. Maar gelukkig, achteraf bleken wij gewoon helemaal door het foute gedeelte van Rosario te lopen. Opeens zagen wij ook de mooie pleintjes, de rivier met allemaal leuke stadsstrandjes en een heeeele leuke winkelstraat. We hebben dus flink geshopt...
In Rosario zit de grootste club van Zuid Amerika, dus daar wilden wij natuurlijk wel een avondje naar toe. Samen met onze roommates zijn we hier lekker gaan swingen. Helemaal top, op de Argentijnse mannen na, die weer eens een beetje te flirterig waren.
Op ons laatste dagje in Rosario hebben we nog lekker op het stadsstrand gelegen om aan ons kleurtje te kunnen werken.

Toen werd het weer tijd om verder te reizen, weer terug naar Buenos Aires!! Voor de allereerste keer in Zuid Amerika was onze bus te laat (het is echt niet normaal hoe stipt de bussen hier zijn, daar kan de NS nog wat van leren). Na een half uurtje wachten had de busmaatschappij een nieuwe bus voor ons geregeld en hadden wij zitplaatsen in een hogere klasse...helemaal prima dus!

Het was zoooo leuk om weer aan te komen in BA, sowieso fijn om eens even niet je weg te hoeven zoeken. Voelde echt een beetje als thuiskomen, haha.
We zijn dus meteen lekker gaan lunchen in Puerto Madero en rond gaan lopen door de leuke straatjes in San Telmo.
Tegen de avond hebben we lekker weer bijgekletst met Frank en Maai en zijn we samen lekker gaan eten in een van de bekendste steak restaurantjes van BA. We hoeven denk ik niet toe te lichten hoe lekker en groot de steaks weer waren.

Verder hebben we de rest van de dagen veel rondgelopen in alle verschillende wijken, met name La Boca was erg leuk! Helaas werd het op oudjaarsdag alweer tijd om afscheid te nemen van Frank, die zijn jaarwisseling in het vliegtuig door moest brengen.
Aangezien met nieuwjaar de meeste restaurantjes hier gesloten zijn hebben wij besloten om er in ons hostel een gezellig avondje van te maken, met allemaal lekker hapjes, wijntjes en (meegesmokkelde) bubbels!
Om een uurtje of 10 zijn we naar een ander hostel gelopen, waar de party al bezig was. Hier hebben we afgeteld naar het nieuwe jaar en flink gefeest! Echt een top avond!!!
Maar (zoals wel vaker in Argentinie), ook op deze avond gaan alle clubs pas om 3 uur open, wij hadden toen al zo n leuke avond achter de rug dat we maar eens heel verstandig op tijd naar huis zijn gegaan.

Op 1 januari zijn Juul en ik naar Iguazu gevlogen, om nog een paar daagjes te genieten van de watervallen, het zwembad en de caparhinas! Het blijft zo mooi om de watervallen te zien, niet normaal meer! Juul was ook onder de indruk, dus het was zeker de moeite waard om hier nog even een kijkje te gaan nemen.

Na Iguazu weer terug naar BA, om nog even van de stad te genieten en weer te meeten met Maai. Zij was lekker een paar dagen naar Rosario gegaan. Dus we hadden weer genoeg om bij te praten.
Maar helaas, aan alle leuke dingen komt een einde. Dus gisteren hebben we ook Juliette uit moeten zwaaien.

Frank en Juul, super dat jullie helemaal naar de andere kant van de wereld zijn gevlogen om ons op te komen zoeken. Het was helemaal top om een maandje met jullie samen te reizen, jullie bezoek heeft onze reis nog mooier gemaakt!!! Thanks!

Ciaou y suerte! Steef en Maaike