Bourgondisch backpacken

Het is alweer veel te lang geleden dat we een stukje op onze site hebben gezet (hier hebben we dan ook al het nodige commentaar op gehad). Dus we hebben even tijd vrij gemaakt in ons drukke schema van zonnen, aan het strand liggen, cocktails drinken en garnalen van 5 cm eten om jullie op de hoogte houden van ons leventje hier.

Op onze laatste dag in Cusco hebben we onszelf lekker verwend, uitgebreid gedinneerd in ons favo restaurantje, manicure, pedicure en een echt inca massage.

Daarna werd het tijd om verder te reizen naar Arequipa. Het was de eerste dat we een nachtbus pakten in Peru, wij stonden echt te kijken van de veiligheidsmaatregelen. Eerst wordt je mooi op de film gezet (leuk voor het thuisfront, zo´n laatste kiekje voordat de bus het ravijn in stort) en verder werd er goed gecontroleerd of we onze gordel ook om hadden en we de gordijnen goed dicht hadden gedaan. Maar gelukkig zijn we weer veilig in Arequipa aangekomen.
In Arequipa hebben we eerst even twee dagen gechilled, lekker wat filmpjes gekeken, door het stadje gelopen en lekker uit gaan eten. We waren echt even toe aan paar rustige dagen, want we hebben flink gereisd de laatste tijd.
Toen we weer helemaal fris en fruitig waren hebben we een drie daagse tocht naar de colca canyon gemaakt (diepste ravijn ter wereld). Ook hier waren we weer behoorlijk van onder de indruk. We hebben zelfs het geluk gehad om een condor te zien!
De eerste twee dagen van de trekking waren lekker chillen, mooie omgeving, leuke mensen en steeds verder het ravijn in lopen. Op onze lunchplek van de tweede dag lagen ook weer hot springs, dus het was echt genieten. Ma ja, we moesten helaas ook weer helemaal omhoog lopen…terug naar de bewoonde wereld. Dat was dus echt klimmen, klimmen, klimmen, echt heftig. Het alternatief was een ritje op een ezel, maar het was echt een eng steil en smal padje, dan maar liever zweten!
Weer terug in het dorp zat de stemming er meteen goed in, er was een of ander festival aan de gang en het hele dorp was feest aan het vieren. Ook hadden we echt een super leuke tour groep, dus we hebben flink wat drankjes gedronken. En om 12 uur werd er in het Spaans, Engels, Frans en Nederlands ¨happy birthday¨ gezongen voor Steef.
Op Steef d´r verjaardag zelf hebben zijn we terug gereisd naar Arequipa, en hebben we nog even een tussenstop gemaakt bij wat hotsprings (echte hot-springs, het water was 85 graden heet) om onze spierpijn te verzachten.
´s Avonds hebben we een heerlijk, luxe dinner gehad, BEDANKT papa en mama van Maaike!!!!!! Het was echt fijn om weer eens lekker carpaccio te eten en wat wijntjes te drinken. We waren de enige twee gasten in het restaurant die avond, dus we hebben veel aandacht gehad van de obers…en flink wat cocktails en verjaardagstaartjes kado gekregen! Niet verkeerd dus, we zijn zo aardig geweest om onze obers en nog twee andere Peruanen mee uit te nemen die avond. In een ander kroegje in Arequipa hebben we de rest van onze friends weer getroffen en hebben we er met z´n allen een onvergetelijke verjaardag van gemaakt!

Na Arequipa hadden wij het plan om naar Pisco te gaan en daar de backpackers-galapagnos te gaan bekijken. Maar toen we aankwamen bleek dat we helemaal geen buskaartjes hadden voor Pisco, onze bus ging naar Ica. Wij hadden net besloten om Ica te skippen, toen zijn onze plannen dus weer eens gewijzigd.
Maar goed ook, want vanuit Ica zijn we naar Huacachina gegaan. Huacachina is een oase midden in de woestijn. Echt een backpackersplaats waar eigenlijk niets te doen is. Iedereen komt hier naar toe om in de zandduinen te buggy rijden en sandboarden.Het was echt cool om met de buggy door de zandduinen te racen, net of je in een achtbaan zit.
Na ons woestijnavontuur zijn we weer verder gegaan naar Pisco, hier hebben we een korte stop gemaakt om het boottripje naar de backpackers-galapagnos te maken. Was echt een erg mooie en bijzondere tour. Nog nooit hebben we zoveel pelikanen, pinguins, zeehonden gezien.
Vanuit Ica was het nog maar 4 uur met de bus naar Lima. Rond borreltijd kwamen we aan in het Lokihostel. Superleuk hostel midden in de wijk Miraflores. Miraflores is een van de sjiekste wijken van Lima, dus daar voelden wij ons wel thuis met onze afgedragen kleding. Na een gezellige borrel en een heerlijk “far above budget” dineetje hebben we nog gezellig aangeschoven bij happy hour in de hostelbar. Met onze Ierse vrienden Rod en James zijn we gezellig naar de HELP! gegaan. Hier hebben we de hele avond heerlijk staan swingen op de Spaanstalige muziek. Steef met de vrolijke Ier Rod en Maaike met een Limaanse stalker.
De volgende dag merkte we dat we weer de nodige drankjes hadden gedronken en hebben we het dan maar rustig aan gedaan. We zijn 2 keer naar de bioscoop geweest en hebben heerlijk pasta met mariscos (zeevruchten) gegeten, ons favoriete gerecht!
Lima was niet een hele boeiende stad dus we hebben hier heerlijk kunnen chillen. In het weekend kwamen we Ben, Lizzy en Caroline nog tegen in het hostel en dag erop stonden Frog en Ross ook weer ineens voor onze neus.
Omdat het nu écht de laatste keer zou zijn dat we elkaar tegen konden komen in Zuid-Amerika hebben we maar weer gezellig wat biertjes gedronken om afscheid te nemen van elkaar.

Op maandagochtend hadden we een vlucht van Lima naar Medelin (Colombia). Na een fijne vlucht zonder oorpijn stonden we om 2 uur s’middags alweer op het busstation van Medelin. We hadden echt behoefte aan zon, witte stranden, vers fruit en mariscos en hadden daarom besloten de bus rechtstreeks door te pakken naar de Caribische kust, naar Cartagena!

Na een busrit van 14 uur kwamen we op dinsdagochtend in Cartagena aan. De busrit had helaas geen plekje bemachtigd in onze favobusrit top 3. De hele nacht was er een baby aan het huilen en de beenruimte beperkt was. We kwamen dan ook redelijk gebroken aan en zijn meteen het strand op gaan zoeken voor rust.
Van rust kwam niet zoveel omdat om de 3 seconden een “verkoper” aan je voeteneind stond, inclusief Colombiaanse vrouwen die massages aanbieden. Deze konden we natuurlijk niet afslaan. We vonden dat we wel weer een massage van 1 uur hadden verdiend na de vermoeide vlieg/bus reis. Zeker toen bleek dat de massage van 1 uur omgerekend maar 2 euro bleek te kosten. Heerlijk genieten dus totdat ze op het eind zeiden dat het 20 euro was….Na een lange discussies hebben we de massage toch nog voor 7,50 kunnen fixen dus daar waren we wel blij om.
De 700 verkopers irriteerden ons enorm en hebben daarom maar een relaxte strandtent opgezocht waar we 3 dagen achter elkaar elke dag heerlijk hebben gelezen en jugo de pina’s hebben gedronken.
Cartagena is echt een hele mooie stad. Het historische centrum oogt heel romantisch. De gebouwen zijn allemaal heel goed onderhouden en mooi verlicht. De hele dag rijden er koetsen rond, het is net een sprookje Het leuke is ook dat hier van die volslanke chiquita dames lopen met fruitschalen en vis op hun hoofd. Op elke straathoek kun je verse ananas, meloen, koksnoten, mangos etc krijgen. Heerlijk en echt Carribisch!!!

Op woensdag hadden we een dagtrip naar Playa Blanca geboekt. Dit schijnt een van de mooiste stranden te zijn dus daarr moesten we zeker een kijkje gaan nemen. Een boottocht van 2 uur stond op het programma. Nadat we na 4 uur nog steeds op het water zaten vonden we het toch wel een beetje vreemd worden. Wat bleek, boot kapot. Grmph, kan aub voor 1 keer een vervoermiddel niet kapot gaan als wij onderweg zijn!!!!!! We werden gedropt bij een of ander eilandresort. Hier werd ons verteld dat we moesten wachten totdat er een boot kwam om ons op te halen, geen Playa Blanca voor ons dus helaas. Maar je kunt het slechter treffen want dit eiland had ook een mooi strand, zwembad, en zwembadbar dus we hebben er maar weer het beste van gemaakt. Na 3 uur kwam er eindelijk hulp en hebben ze ons weer veilig in Cartagena afgezet.
Elke avond hebben we heerlijk bruschettabrood en pasta met zeevruchten in “de klijerwinkel Wippy”gegeten én de lekkerste caprinha’s van Zuid-Amerika gedronken. Tussendoor hebben we in Mr Babilla nog wat salsa lessen van een Mexicaans voetbalelftal gehad. Helaas blijven we wat houterige Hollandse chica’s maar het gaat steeds beter.
Op zondagmorgen hebben we de bus naar Santa Marta gepakt die het natuurlijk halverwege ook weer had begeven. We hebben meteen een tourtje geboekt want de stad opzich is niet zoveel aan. Morgen gaan we een 6 daagse trekking maken naar Ciudad Perdida. Morgen om 8 uur begint de 6-daagse trekking. De laatste én de pittigste die we gaan maken tijdens onze trip in Zuid Amerika.